Κάποτε ένας ΓΔ δήλωσε “Ότι η Εθνική Τράπεζα εστιάζει στην ενίσχυση της εργασιακής εμπειρίας με ολιστικό τρόπο. Πέρα από τις, απολαβές, παροχές και κίνητρα, η ανάπτυξη και εξέλιξη, το ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον, η ισορροπία επαγγελματικής – προσωπικής ζωής και η εργασιακή σταθερότητα είναι κρίσιμοι παράγοντες για τις επιλογές του ανθρώπινου δυναμικού στην αγορά εργασίας”. Πόσο όμορφα λόγια. Πόσο θα θέλαμε αυτό να είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε;
Αλλά το κλίμα που επικρατεί εντός της Τράπεζας τα τελευταία χρόνια και που προκαλείται κατά κύριο λόγο από αυταρχικές διοικητικές πρακτικές και απαξιωτικές συμπεριφορές ανώτερων και ανώτατων στελεχών που νομίζουν ότι έχουν κάποιας μορφής ελέω θεού εξουσία, είναι εντελώς διαφορετικό.
Η ιδεοληπτική οπτική της Διοίκησης βέβαια, που εκπορεύεται ξεκάθαρα από νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, βλέπει τους εργαζόμενους ΜΟΝΟ ως κόστος και όχι ως τον σημαντικότερο συντελεστή αλλά και καθοριστικό παράγοντα ανάπτυξης και κερδοφορίας της Τράπεζας.
Έχοντας ως βάση αυτό, η εργασιακή εμπειρία που προσφέρει η Διοίκηση “απλόχερα” στους εργαζόμενους περιλαμβάνει:
- Άπιαστους στόχους, εκβιασμούς και εκφοβισμούς για την υλοποίησή τους.
- Πελατοκεντρικό χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις ανάγκες των περιοχών που βρίσκονται τα Καταστήματα και την Πελατεία που πρέπει να εξυπηρετηθεί.
- Σημαντικότατες ελλείψεις προσωπικού και υποστελέχωση κομβικών υπηρεσιών της Τράπεζας.
- Προβληματικές ψηφιακές εφαρμογές που αυξάνουν την πολυπλοκότητα και την ενασχόληση των εργαζομένων με εργασίες που δεν έχουν σχέση με του στόχους των Καταστημάτων.
- Συστηματική κατάργηση οργανικών θέσεων.
- Μετατροπή της τηλεργασίας στη Διοίκηση σε σύγχρονη «γαλέρα».
- Παραποίηση της διαδικασίας χρήσης της ψηφιακής κάρτας.
- Ενίσχυση Διευθυντικού δικαιώματος, αδιαφάνεια και μεροληψία σε κάθε διοικητική λειτουργία.
- Προσλήψεις ειδικών συνεργατών αμφιβόλου ποιότητας και εμπειρίας με αδιαφανή κριτήρια και τοποθέτησή τους ως επικεφαλής μονάδων ή σε υψηλές οργανικές θέσεις.
Κι εύλογα αναρωτιόμαστε. Ο ΣΥΕΤΕ τι κάνει; Που βρίσκεται; Υπάρχει; Διεκδικεί;
Δυστυχώς η πλειοψηφία ΔΗΣΥΕ – ΔΑΚΕ περιορίζεται μόνο σε δημοσιογραφικού τύπου διαπιστώσεις. Κι αφού, με μια απλή ανακοίνωση, κάνει τις διαπιστώσεις, ΔΗΣΥΕ – ΔΑΚΕ πέφτουν σε λήθαργο, σε αδράνεια και απλώς αδιαφορούν προφανώς προς τέρψιν της Διοίκησης. Διερωτόμαστε αν για τις παρατάξεις αυτές όλα τελικά βαίνουν καλώς. Πως αλλιώς να εξηγηθεί όλο αυτό;
Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής που ακολουθούν τα τελευταία τρία χρόνια οι ΔΗΣΥΕ – ΔΑΚΕ, είναι οι εργασιακές συνθήκες που βιώνουμε να έχουν γίνει ανυπόφορες για όλους μας.
Αναλογιζόμενοι μόνο που ήμασταν πριν λίγα χρόνια και που είμαστε τώρα, η διαφορά είναι συντριπτική. Πόσοι από εμάς πηγαίνουμε στην εργασία μας με ευχαρίστηση και πόσοι από εμάς ολοκληρώνουμε το ωράριο μας με ικανοποίηση; Αποτελεί ήδη μια ομολογία συνδικαλιστικής αποτυχίας να διεκδικούμε στην ΕΤΕ εν έτη 2024, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες, ως πότε θα επιτρέπουμε να γίνεται αυτό;
Απαιτείται άμεσα αλλαγή συσχετισμών. Ο ΣΥΕΤΕ πρέπει να ξαναγινεί μαχητικός, αγωνιστικός και διεκδικητικός.