Ήταν φθινόπωρο του 2019, ήτοι λίγο μετά την εγκαθίδρυση του πολλά υποσχόμενου «επιτελικού κράτους» της Νέας Δημοκρατίας, όταν η τελευταία τροποποίησε το άρθρο 390 του Ποινικού Κώδικα περί απιστίας, προσθέτοντας το εδάφιο «αν η απιστία στρέφεται άμεσα κατά τραπεζικού ιδρύματος η δίωξη ασκείται μόνο κατ’ έγκληση», αφαιρώντας έτσι από τις εισαγγελικές αρχές το δικαίωμα να διώκουν αυτεπαγγέλτως την απιστία κατά τραπεζικού ιδρύματος.
Προκειμένου όμως μια τράπεζα να υποβάλει έγκληση κατά στελέχους της για απιστία προς την ίδια, απαιτείται σχετική απόφαση της διοίκησης της τράπεζας.
Αυτονοήτως, λοιπόν, καθίσταται σαφές ότι υπό το νέο νομικό πλαίσιο είναι δυνατόν να διωχθούν ποινικά για απιστία κατά της τράπεζας μόνο μεσαία και κατώτερα στελέχη της, καθόσον είναι σχεδόν τεχνικά αδύνατον οι διοικούντες την τράπεζα να λάβουν απόφαση να καταθέσει το νομικό πρόσωπο της τράπεζας έγκληση εναντίον τους!
Σύμφωνα δε με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου με το οποίο τροποποιήθηκε το άρθρο 390 του Ποινικού Κώδικα, δυνάμει της προσθήκης του επίμαχου εδαφίου στο εν λόγω άρθρο «ενισχύεται ουσιωδώς το νομικό πλαίσιο, ώστε να προστατεύεται η ελευθερία άσκησης της οικονομικής δραστηριότητας η οποία καταδεικνύει την αποτελεσματικότητα της δημοκρατικής λειτουργίας της εκτελεστικής εξουσίας στην άμεση και καθημερινή οικονομική δραστηριότητα του».
Σημειωτέον δε ότι ελήφθη επίσης πρόνοια ώστε «εκκρεμείς ποινικές διαδικασίες που έχουν ανοίξει χωρίς την υποβολή εγκλήσεως με αντικείμενο πράξεις απιστίας για την δίωξη των οποίων απαιτείται έγκληση στον παρόντα νόμο, ενώ διώκονταν αυτεπαγγέλτως υπό το προϊσχύσαν δίκαιο, συνεχίζονται, εφόσον ο δικαιούμενος να υποβάλει έγκληση, δηλώσει εντός τεσσάρων μηνών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου ότι επιθυμεί την πρόοδό τους».
Η Κυβέρνηση δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας έχει παράσχει, από το 2019, γενική ασυλία και ακαταδίωκτο στις διοικήσεις των τραπεζών, όχι μόνο για υποθέσεις απιστίας που ανέκυψαν μετά την τροποποίηση του άρθρου 390 του Ποινικού Κώδικα, αλλά και για όσες υποθέσεις ήταν ήδη τότε εν εξελίξει.
Και κατά την παρουσίαση των προγραμματικών δηλώσεων της νέας Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, τόλμησε να αρθρώσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, «σύντροφος Φλωρίδης», αυτό το οποίο είχε βροντοφωνάξει ήδη από το 2019 μεγάλη μερίδα του νομικού κόσμου και της κοινωνίας των πολιτών της χώρας – ότι δηλαδή ουδόλως εξυπηρετείται η δημοκρατία και η οικονομία από την παροχή γενικής ασυλίας και ακαταδίωκτου στις διοικήσεις των τραπεζών, αλλά αντίθετα εξυπηρετούνται τα σκοτεινά συμφέροντα, η ασυδοσία και η παρανομία!
Και πριν καλά-καλά προλάβει να τον διορίσει, τον άδειασε…η Κυβέρνηση τον σύντροφο Φλωρίδη, διότι τόλμησε –λέει- να εκφράσει αποκλειστικά προσωπικές απόψεις του κατά την παρουσίαση των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης.
Προμηθευτείτε μπόλικα πατατάκια, ποπ-κορν και πασατέμπο, διότι το καυτό σήριαλ, που θα μας καθηλώσει τον ερχόμενο χειμώνα, μόλις άρχισε!!!
