Το αυτοδιαχειριζόμενο Ταμείο Υγείας μας, το ΤΥΠΕΤ, αποτελεί θεσμική κατάκτηση. Αποκτήθηκε
μετά από σκληρούς συνδικαλιστικούς αγώνες, τροφοδοτείται από τις υψηλές εισφορές των
εργαζομένων και συνταξιούχων και είναι η πιο σημαντική παρακαταθήκη και κληρονομιά μας.
Ανήκει στην μεγάλη οικογένεια οργανισμών του λεγόμενου και «τρίτου τομέα» της οικονομίας,
ούτε ιδιωτικό, ούτε δημόσιο, οι οποίοι τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο
(232 εκατ. μέλη σε ταμεία αλληλοβοήθειας, συνεταιρισμούς κτλ στην ΕΕ των 28 μετά το 2020)
ανθίζουν και ευημερούν. Αποδείχτηκαν ανθεκτικοί και ανταγωνιστικοί, ακόμα και κατά τη
διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008.
Όμως το ΤΥΠΕΤ, από τα τελευταία στη χώρα μας αυτοδιαχειριζόμενο και αυτοδιοικούμενο
Ταμείο Υγείας, που διαθέτει μεγάλο εύρος παροχών υγείας και πρόνοιας, οδηγείται στο
μαρασμό και στην απαξίωση, εξαιτίας παθογενειών και στρεβλώσεων που καλλιέργησαν οι
πλειοψηφίες (ΔΗΣΥΕ – ΔΑΚΕ) που το διοικούν για δεκαετίες: «ιδιοκτησιακή» νοοτροπία,
αλαζονική διοίκηση και παραγοντισμός, μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες και αδιαφάνεια.
Το ΤΥΠΕΤ ιδρύθηκε το 1930 προκειμένου να καλύψει ένα κενό που υπήρχε στην χώρα ως προς
την παροχή ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης καθώς και κοινωνικής
μέριμνας. Σήμερα υπάρχει ο ΕΟΠΥΥ και το ΕΣΥ. Τα οποία είναι γνωστό ότι τόσο ο ΕΟΠΠΥ όσο και
το ΕΣΥ ενισχύονται ή αποδυναμώνονται ανάλογα με την εφαρμοζόμενη πολιτική της κάθε
κυβέρνησης. Αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη ενός ασφαλιστικού
οργανισμού όπως του ΤΥΠΕΤ που το διαχειριζόμαστε εμείς οι εργαζόμενοι ασφαλισμένοι του
και δεν επηρεάζεται από την εκάστοτε εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική.
Οι βασικοί άξονες διοίκησης ενός τέτοιου αυτοδιαχειριζόμενου ασφαλιστικού φορέα οφείλουν
να είναι:
– Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
– Η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
– Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Και στους 3 αυτούς άξονες, οι δύο βασικές παρατάξεις που το διοικούν το ΤΥΠΕΤ τα τελευταία
20 και πλέον χρόνια (ΔΗΣΥΕ – ΔΑΚΕ), αποτυγχάνουν, οδηγώντας το, με τις πράξεις και
παραλήψεις τους, στα βράχια.
Ως προς τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε τις Γενικές Συνελεύσεις παρωδία, με
συνεδριάσεις σχεδόν εν κρυπτώ με θέματα ημερήσιας διάταξης και ενημερωτικό υλικό
πεπραγμένων, που εισάγονται προς συζήτηση την τελευταία στιγμή.
Ως προς τη ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, η άρνηση (ή έστω η καθυστέρηση) παροχής στοιχείων στις
αντιπολιτευόμενες παρατάξεις καθώς και η δημιουργική ασάφεια ως προς την εφαρμογή των
προβλεπόμενων στους κανονισμούς, έχουν δημιουργήσει ένα σύστημα παραγοντισμού κι ένα
παράλληλο κλειστό σύστημα εξουσίας που εκτείνεται και επηρεάζει ακόμα και τα πράγματα
του ΣΥΕΤΕ.
Ως προς την ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, αρκεί να αναλογιστούμε την ανταποδοτικότητα των
εισφορών μας και τη χρηστή διοίκηση. Άλλωστε η οικτρή οικονομική κατάσταση του ταμείου, το
σύνθημα «να σώσουμε το ΤΥΠΕΤ» που ακούγεται ιδιαιτέρως έντονα τα τελευταία 15 χρόνια,
οι χωρίς πρόγραμμα εθελούσιες (γιατροί και διοικητικοί τσουβαλιάζονται) και η ευθεία
σύγκριση (απ’ όλο και περισσότερους) των παροχών του ΤΥΠΕΤ με αυτές του ΕΟΠΥΥ είναι
ενδείξεις ότι το ΤΥΠΕΤ οδηγείται στην απαξίωση.
Οι παραπάνω 3 άξονες, αν και διακριτοί, αλληλοσυμπληρώνονται. Χωρίς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν
υπάρχει ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και χωρίς ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ δεν υπάρχει ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Εκτός όμως των παραπάνω προβλημάτων αλλά και εξαιτίας αυτών, σήμερα το Ταμείο είναι
αντιμέτωπο με προκλήσεις, με πολλά και σύνθετα προβλήματα, που απαιτούν συστράτευση
όλων όσων ενδιαφέρονται για το μέλλον του και τις προοπτικές του. Απαιτείται εμπειρία,
τεκμηριωμένες και επεξεργασμένες προτάσεις και όραμα για το θεσμό που δημιουργήθηκε με
κόπο και αγώνες από τους εργαζόμενους της Εθνικής Τράπεζας.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι επιτακτική ανάγκη να διαφυλάξουμε την αυτοτέλειά
του και να συνεργαστούμε για τη βιωσιμότητα και προοπτική του διότι έχουμε χρέος να το
υπερασπιστούμε και να το παραδώσουμε ως κληρονομιά και στις επόμενες γενιές εργαζομένων.
Στο πλαίσιο αυτό απαιτείται να αντιμετωπιστούν προκλήσεις όπως:
- Περιφρούρηση του αυτοδιαχειριστικού χαρακτήρα του, που αποτελεί ένα κομβικό
στοιχείο για τη διασφάλιση της αυτόνομης πορείας του Ταμείου μας στο μέλλον. - Διασφάλιση της βιωσιμότητάς του καθώς και της ποιότητας των παρεχομένων
υπηρεσιών προς τους ασφαλισμένους. - Διοίκηση των δομών του με διαφάνεια, αξιοκρατία, ισόνομη και ισότιμη αντιμετώπιση
όλων των μελών του - Σεβασμό στις εργασιακές σχέσεις.
Δυστυχώς όμως, η λογική της αδράνειας, της συγκάλυψης των προβλημάτων και της
πελατειακής διαχείρισης, χαρακτηρίζουν όλες τις διοικήσεις του ΤΥΠΕΤ, που συγκροτούνταν από
την πλειοψηφία ΔΗΣΥΕ – ΔΑΚΕ, με τις διάφορες κάθε φορά εκφάνσεις τους, αφήνοντας τα
προβλήματα να χρονίζουν και να συσσωρεύονται διακινδυνεύοντας έτσι τη βιωσιμότητα του.
Συνοψίζοντας, η κατάσταση για το ΤΥΠΕΤ θα ήταν διαφορετική, εφόσον διαφορετική ήταν και η
αντίληψη όσων είχαν κι έχουν την ευθύνη διαχείρισής και διοίκησής του. Ας κατανοήσουν
επιτέλους αυτοί που το διοικούν ότι όσο χρησιμοποιούν το ΤΥΠΕΤ για παραταξιακά οφέλη τους,
θα διογκώνονται τα ελλείμματά και τα χρέη του και θα μειώνονται τα επίπεδα παροχών των
υπηρεσιών που παρέχει.
Στις σημερινές συνθήκες συνεχούς υποβάθμισης των δημοσίων δομών υγείας από τη
σημερινή νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, το ΤΥΠΕΤ το έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ
και δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν, για ιδιοτελής παραταξιακούς σκοπούς, να το
υποβαθμίζει και να το απαξιώνει.
Η ανάγκη αλλαγής πορείας του ΤΥΠΕΤ είναι επιτακτική και άμεση. Επαφίεται, όμως, σε όλους
εμάς η ολοκλήρωσή της.
