Οι εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 διεξάγονται σε κλίμα παγκόσμιας αβεβαιότητας και ανασφάλειας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση, η κρίση ακρίβειας, η κλιματική κρίση, η πανδημία συνθέτουν ένα πολύπλοκο σκηνικό πολιτικών και κοινωνικών αδιεξόδων: είναι τα αδιέξοδα που προκαλεί η νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Η ανεξέλεγκτη λειτουργία των αγορών όχι απλώς δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα, αλλά είναι το ίδιο το πρόβλημα. Στη χώρα μας τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, καθώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, διαχειρίστηκε τις παγκόσμιες κρίσεις με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ. Η κοινωνική πλειοψηφία βιώνει σήμερα από πρώτο χέρι τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης αυτής. Οι ανισότητες αυξάνονται, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα εργαζόμενων, μικρομεσαίων, συνταξιούχων μειώνεται δραματικά, το κοινωνικό κράτος καταρρέει.
Η ελληνική οικονομία είναι παγιδευμένη σε ένα μοντέλο που στηρίζεται στις ιδιωτικοποιήσεις, τις κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις – φαντάσματα, την επέλαση των funds, το realestate και τις φαραωνικές τουριστικές επενδύσεις, που δεν αφήνουν βιώσιμο παραγωγικό αποτύπωμα. Ταυτόχρονα, οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, με αποφάσεις της κυβέρνησης, προσανατολίζονται σε ελάχιστους φιλοκυβερνητικούς επιχειρηματικούς ομίλους. Η μικρή, η μεσαία και η νέα επιχειρηματικότητα ασφυκτιούν από τον τραπεζικό αποκλεισμό, ενώ ο αγροτικός κόσμος αγνοείται και η ύπαιθρος ερημώνει.
Την ίδια στιγμή που οι πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας αναλώνονται για την ενίσχυση της κερδοφορίας των λίγων και εκλεκτών, η ακραία νεοφιλελεύθερη Κυβέρνηση Μητσοτάκη υπηρετεί το αντιπαραγωγικό υπόδειγμα που οδήγησε σε εκτροχιασμό το δημόσιο χρέος και την χώρα στη θηλιά της χρεωκοπίας και των μνημονίων στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Ταυτόχρονα οικοδομεί ένα καθεστώς εξουσίας πέρα και έξω από τους κανόνες λειτουργίας της δημοκρατίας:
- περιορίζει δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες,
- λειτουργεί με άγρια καταστολή και αυταρχισμό απέναντι στα κοινωνικά κινήματα και κυρίως ενάντια στη νέα γενιά.
- υιοθετεί τα υπαρκτά δίκτυα διαπλοκής και διαφθοράς στο εσωτερικό του κράτους, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί νέα και
- μετατρέπει τους κρατικούς μηχανισμούς σε εκτελεστικούς βραχίονες των παράνομων και αντισυνταγματικών σχεδιασμών της.
Για μας ως ΔΑΣ, τα εργασιακά δικαιώματα τοποθετούνται στο επίκεντρο της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της οποιασδήποτε προοδευτικής διακυβέρνησης. Στο πλαίσιο αυτό μια αριστερή προοδευτική κυβέρνηση οφείλει να δεσμευτεί για:
- Κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών ρυθμίσεων της ΝΔ (νόμος Χατζηδάκη, ρυθμίσεις για τις ΣΣΕ),
- Επαναφορά του καθορισμού του κατώτατου μισθού με συλλογική διαπραγμάτευση μέσω της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας αμέσως μετά την αύξηση του κατώτατου μισθού και την πρώτη εφαρμογή της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής,
- Ξεπάγωμα των τριετών στον ιδιωτικό τομέα,
- Μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από το 40ωρο στο 35ωρο, χωρίς μείωση μισθών,
- Κατοχύρωση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με πλήρη επαναφορά των αρχών της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας,
- Αναγνώριση των εργαζόμενων σε πλατφόρμες ως μισθωτών,
- Αναβάθμιση του ΣΕΠΕ σε αυτοτελή Γενική Γραμματεία με ενισχυμένο ρόλο
- Κατοχύρωση και ενίσχυση της συλλογικής αυτονομίας και της συνδικαλιστικής λειτουργίας και δράσης, καθώς και κατοχύρωση του δικαιώματος της απεργίας.
- Ομογενοποίηση των εργασιακών σχέσεων, απαλοιφή του καθεστώτος της ενοικιαζόμενης εργασίας.
- Θεσμούς διαφάνειας και αξιοκρατίας, στον αντίποδα της ευνοιοκρατίας και των «ειδικών συνεργατών»
Για μας ως ΔΑΣ, κεντρική επιδίωξη μιας προοδευτικής αριστερής διακυβέρνησης πρέπει να είναι ο μετασχηματισμός του αναπτυξιακού υποδείγματος. Στο πλαίσιο αυτό, οι ευρωπαϊκοί πόροι που έχει στη διάθεσή της η χώρα μας μέχρι το τέλος της δεκαετίας (ΕΣΠΑ 2021-2027, Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, πόροι Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων) είναι απολύτως κρίσιμοι και η ανακατεύθυνση των κονδυλίων επιτακτική.
Οι νέες προτεραιότητες, στις οποίες πρέπει να ανακατευθυνθούν οι χρηματοδοτικοί πόροι, είναι μεταξύ άλλων:
- η διεύρυνση της εγχώριας παραγωγικής βάσης και των διασυνδέσεων μεταξύ κλάδων,
- στη λογική της οικονομίας της γνώσης με στοχευμένη ενίσχυση της βιομηχανίας και των νέων τεχνολογιών,
- με έμφαση στην πράσινη μετάβαση και την κυκλική οικονομία
- και η ανακατεύθυνση των δανείων του ΤΑΑ μέσω της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Για μας στη ΔΑΣ, αυτό που απαιτείται σήμερα είναι μια συνολικά ανταγωνιστική προς τον νεοφιλελευθερισμό στρατηγική και ένα ριζικά διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης, που θα κινητοποιεί τις παραγωγικές δυνάμεις, θα αξιοποιεί τον υπαρκτό δυναμισμό, τη συλλογική ευφυΐα και τις αυξημένες δεξιότητες της ελληνικής κοινωνίας.
Στο νέο παραγωγικό μοντέλο κεντρικό ρόλο οφείλει να έχει:
- η αύξηση των μισθών, που μπορεί να γίνει κινητήρας βιώσιμης ανάπτυξης,
- η αύξηση της χρηματοδότησης της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας
- η υποστήριξη της έρευνας και της καινοτομίας σε όλα τα πεδία της οικονομίας, από την πρωτογενή και τη δευτερογενή παραγωγή μέχρι τις υπηρεσίες
- η στρατηγική για την ενεργειακή μετάβαση, την περιβαλλοντική προστασία, τη ριζοσπαστική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και των δημόσιων υπηρεσιών
- η εμπέδωση της δημοκρατίας και του κοινωνικού ελέγχου και λογοδοσίας της εξουσίας σε όλες τις πτυχές της κρατικής λειτουργίας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα επιβιώνει σήμερα χάρη στη στήριξη του Δημοσίου με:
- Τρεις διαδοχικές ανακεφαλαιοποιήσεις.
- Τον αναβαλλόμενο φόρο.
- Τις Εγγυήσεις Δημοσίου στις τιτλοποιήσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων («Ηρακλής»).
- Τις Επενδύσεις τραπεζών σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου παρέχουν ένα σημαντικό μέρος της κερδοφορίας τους.
Οι ανακεφαλαιοποιημένες από το υστέρημα του ελληνικού λαού Τράπεζες αντί να λειτουργούν με όρους δημόσιου συμφέροντος και να συνδράμουν στην προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, στηρίζοντας την πραγματική οικονομία και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προχωρούν με γοργούς ρυθμούς σε συρρίκνωση του δικτύου καταστημάτων τους, με αρνητικές επιπτώσεις τόσο σε κοινωνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο εργασιακών σχέσεων, με σημαντική απώλεια θέσεων εργασίας.
Η πρόσβαση στις τραπεζικές υπηρεσίες γίνεται ολοένα και δυσκολότερη για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, ακόμη και στις ακριτικές εθνικά «ευαίσθητες» περιοχές, τα funds και οι servicers λειτουργούν ανεξέλεγκτα και με πλήρη ασυδοσία, το 90% και πλέον της επιχειρηματικότητας δεν έχει ελπίδες για τραπεζική χρηματοδότηση, το Ταμείο Ανάκαμψης αφορά λίγους και ισχυρούς.
Εμείς ως ΔΑΣ πιστεύουμε ότι χρειάζονται τομές και δημόσια παρέμβαση, ώστε το τραπεζικό σύστημα να παίξει τον αναπτυξιακό του ρόλο. Για να γίνει αυτό, πρέπει να υπαχθούν οι μετοχές των τραπεζών του ΤΧΣ στο Υπουργείο Οικονομικών ή άλλο δημόσιο φορέα, και απόκτηση πλειοψηφικού μεριδίου της ΕΤΕ και συνεπώς έλεγχο του management.
Ως ΔΑΣ ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ – ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΥΛΩΝΑ του τραπεζικού συστήματος που δραστηριοποιούμενη εντός του ευρωπαϊκού κανονιστικού πλαισίου:
- θα αποτρέπει εναρμονισμένες πρακτικές των συστημικών τραπεζών,
- θα χρηματοδοτεί στη βάση συγκεκριμένου αναπτυξιακού σχεδίου,
- θα κατευθύνει τα χρηματοδοτικά εργαλεία στην πραγματική οικονομία, δίνοντας έμφαση στη βιώσιμη ανάπτυξη όλων των επιχειρήσεων χωρίς αποκλεισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων,
- θα ασκεί πολιτική προσανατολισμένη στο δημόσιο συμφέρον και τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας,
- θα σέβεται τα εργασιακά δικαιώματα και τον εκδημοκρατισμό στους χώρους εργασίας
- θα αντιμετωπίζει ισότιμα τους εργαζόμενους με την ομογενοποίηση των εργασιακών σχέσεων
- θα είναι πρωτοπόρος στην ανάπτυξη θεσμών διαφάνειας και αξιοκρατίας, στον αντίποδα της ευνοιοκρατίας και των «ειδικών συνεργατών».
Ως εργαζόμενοι στην ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΥΤΕΣ ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ!
